بررسی وضعیت بهداشتی و زیست محیطی اماکن ورزشی و رابطه آن با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان خراسان بزرگ

هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت بهداشتی و زیست محیطی اماکن ورزشی و رابطه آن با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان خراسان بزرگ می باشد. روش پژوهش ازنوع توصیفی - همبستگی می باشد و اطلاعات به شکل میدانی جمع آوری گردیده است. جامعه آماری شامل کلیه ی فضاهای ورزشی استان خراسان بزرگ می باشد (552 فضا) که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 90 فضا (که از خراسان رضوی 40، خراسان جنوبی 29، خراسان شمالی 21 مکان) به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل دو پرسش نامه ی محقق ساخته و دو فرم جمع آوری اطلاعات بود که روایی پرسش نامه ها توسط گروهی از اساتید و صاحب نظران دانشگاه و اعتبار آن توسط ضریب آلفای کرونباخ (95/.=1?،96/.=2?) مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t وf و ضریب همبستگی پیرسون) و با استفاده از نرم افزار آماری spssورژن 15 صورت گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان آگاهی مدیران، مربیان و کاربران در سطح مطلوبی قرار دارد، همچنین بین وضعیت بهداشتی و زیست محیطی اماکن ورزشی، به ترتیب با میزان مشارکت شهروندان ارتباط مستقیم و معناداری مشاهده شد (05/0p? 831/0r=) و (05/0p? 873/0r=). ولی بین آگاهی و علاقه بهداشتی و زیست محیطی به ترتیب با میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان ارتباط معناداری مشاهده نشد (75/0=p 034/0=r ) و (46/0=p 078/0=r ). بین جنسیت و میزان مشارکت در فعالیت بدنی شهروندان خراسانی ارتباط معنی داری وجود نداشت (032/0=p 301/0=r ). بنابراین بر اساس نتایج تحقیق می توان اظهار داشت که جهت ترغیب شهروندان به فعالیت های ورزشی و استفاده از اماکن ورزشی، توجه به مسائل بهداشتی و زیست محیطی از اهمیت زیادی برخوردار بوده و تمرکز بیشتر مسئولین و برنامه ریزان را می طلبد